Schorzenie to dotyka często osoby w średnim wieku i starsze, ale nie tylko. Nieleczone, potrafi znacznie utrudnić życie, wywołując dolegliwości bólowe oraz problemy z poruszaniem się. Zwyrodnienie stawów, bo o nim mowa, wymaga interwencji lekarza. Specjalista zaleci stosowne preparaty lub inne formy leczenia.
Skąd bierze się choroba zwyrodnieniowa stawów?
Powierzchnie stawowe pokrywa elastyczna tkanka chrzęstna. Dzięki niej w stawach możliwy jest ruch. Chrząstka jest gładka, a błona stawowa wytwarza specjalną maź, którą można porównać do smaru. Istnieją jednak czynniki, które sprawiają, że chrząstka zużywa się i staje się coraz cieńsza. Dodatkowo może wystąpić zaburzenie wydzielania i składu mazi. Uszkodzona chrząstka nie jest w stanie należycie przenosić obciążeń. Jej zwyrodnienie następuje z wiekiem (postać wtórna), ale niejednokrotnie bywa też skutkiem:
- nadmiernego obciążania stawów (praca, sport, nadwaga),
- urazów i uszkodzeń,
- wrodzonych wad układu kostno-chrzęstnego,
- nabytych wad postawy.
Niestety, tkanka chrzęstna nie podlega samoistnej regeneracji. Jej postępujące uszkodzenie powoduje różne przykre dolegliwości.
Objawy choroby zwyrodnieniowej
Symptomów, wskazujących na chorobę zwyrodnieniową stawów, nie można lekceważyć. Im szybciej wdroży się stosowne leczenie, tym większa szansa na to, że schorzenie nie doprowadzi do unieruchomienia pacjenta. Główne objawy to:
- charakterystyczny ból, nasilający się zwłaszcza podczas wysiłku i obciążania uszkodzonego stawu,
- ból, określany jako startowy – pojawiający się podczas wstawania po dłuższym czasie siedzenia,
- ograniczenie ruchomości w stawie – niemożność pełnego zgięcia lub odwiedzenia kończyny,
- dodatkowe objawy bólowe, pojawiające się np. przy zmiennej pogodzie,
- uczucie sztywności w stawie – często występujące po nocy,
- słyszalne trzaski podczas wykonywania ruchu w stawie,
- widoczna zmiana kształtu stawu.
Leczenie: preparaty o działaniu ogólnym lub miejscowym
Na chwilę obecną nie ma metody, która raz na zawsze wyleczyłaby to schorzenie. Za zgodą lekarza można przyjmować środki uśmierzające ból – doustnie zażywane tabletki na bazie paracetamolu lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W lżejszych postaciach choroby zaleca się stosowanie miejscowo odpowiednich maści czy żelu. Można również robić chłodne okłady lub – jeśli nie ma przeciwwskazań (stan zapalny) – okłady rozgrzewające. Tutaj mogą przydać się kompresy gazowe (https://sklepmedyczny.com.pl/kategoria-produktu/wyroby-medyczne/opatrunki/kompresy/). Jeśli są ku temu wskazania lekarskie, stosuje się również wiskosuplementację, czyli zastrzyki z kwasu hialuronowego (https://sklepmedyczny.com.pl/produkt/optivisc-plus-2-ml/) w kolano. Preparat ten występuje naturalnie w stawach, a jego dodatkowe wstrzyknięcie poprawia jakość płynu stawowego, co z kolei skutkuje polepszeniem ruchomości w stawie i lepszym odżywieniem chrząstki. Wprawdzie cena kwasu hialuronowego jest dość wysoka, jednak preparat ten może pomóc, zmniejszając ból i pozwalając uniknąć interwencji chirurgicznej. O tym, czy jest to właściwa metoda, przesądza lekarz na podstawie szczegółowej diagnostyki.
Kiedy alloplastyka?
Gdy inne metody zawodzą, a zmiany zwyrodnieniowe są duże, wówczas specjalista może podjąć decyzję o konieczności wykonania alloplastyki. Najczęściej dotyczy ona stawu biodrowego lub kolanowego. Nowoczesne endoprotezy stawu biodrowego wykonane są z materiałów, które są dobrze tolerowane przez organizm. Mogą one być zarówno całkowite (wymiana główki i panewki stawu), jak i częściowe (tylko dolny komponent, czyli trzpień z główką). Protezy kolanowe również dzielą się na częściowe i całościowe. Dzięki takiej protezie pacjent może odzyskać ruchomość w stawie i funkcjonować bez silnego bólu. Sposób mocowania zależy od stanu kości i wieku pacjenta (protezy cementowe i bezcementowe).
Szybka diagnostyka i wdrożenie leczenia sprawia, że chore stawy mogą przynajmniej częściowo odzyskać sprawność. Należy więc wybrać się do lekarza i dowiedzieć się, czy konkretny przypadek kwalifikuje się do leczenia kwasem hialuronowym, innymi preparatami, czy też od razu do zabiegu chirurgicznego.